ITER (International Thermonuclear Experimental Reactor) to program, który nie bez powodu określa się jako najdroższy projekt naukowy na świecie. Uczestniczą w nim wspólnie największe światowe potęgi, zarówno pod względem gospodarczym, jak i z uwagi na potencjał naukowy: Japonia, Rosja, Stany Zjednoczone oraz Unia Europejska jako całość zrzeszonych pod jej egidą krajów. Później dołączyły do projektu również Chiny i Korea Południowa, a następnie Indie. Projekt ITER służyć ma realizacji alternatywnej wobec naturalnej strategii uzyskania zrównoważonych źródeł energii. Założenie to ma być realizowane na drodze fuzji izotopów wodoru, w wyniku której powstaje izotop helu-3. W tym artykule przybliżę wam założenia projektu oraz przedstawię bieżący stan rzeczy. Śledzenie aktualnych poczynań jest naprawdę fascynujące!

Kiedy projekt ITER ruszy na wielką skalę?

Do pierwszego zapłonu ma dojść w 2019 roku. Począwszy od tej daty reaktor ma pracować przez 20 lat. Jego aktywność ma posłużyć do zbadania możliwości produkowania energii na wielką skalę przy korzystaniu z kontrolowanej fuzji jądrowej. Kolejnym założeniem jest stworzenie Demonstracyjnej Elektrowni DEMO (DEMOnstration Power Plant) w oparciu o przetestowanie dostępnych technologii. Jeśli osiągnięte rezultaty na przestrzeni przewidywanego czasu będą z jednej strony satysfakcjonujące, a z drugiej – obiecujące – reaktor posłuży jako prototyp przyszłej generacji reaktorów fuzyjnych. Kontrolowana fuzja jądrowa z udziałem izotopu helu-3 stanie się jedynym w swoim rodzaju źródłem energii, które będzie w stanie spełnić ziemskie zapotrzebowanie bez strat surowcowych i odpadów.

Dzisiejszy stan projektu ITER

Stan prac, ku uciesze i zadowoleniu zwolenników projektu, jest aktualnie dość daleko posunięty. Zrealizowano główne etapy prac – organizacja ITER zdobyła siedzibę na terenie Francji, która wydała niezbędną zgodę na instalację obiektu jądrowego w miejscowości Cadarache. Rozpoczęta została budowa reaktora tokamaka (ros. Toroidalnaja kamiera s magnitnymi katuszkam – toroidalna komora z cewką magnetyczną), a także zainaugurowano produkcję elementów potrzebnych do konstrukcji komory próżniowej oraz magnesów. Na dalsze wiadomości jesteśmy zmuszeni czekać. Na blogu będziemy jednak umieszczać najświeższe informacje na ten temat. Będziecie mogli przeczytać także o pochwałach i zastrzeżeniach wobec projektu. A w międzyczasie zapraszam do lektury artykułów przybliżających świat chemii, pierwiastków i izotopów!